25 augustus 2014

Elke dag een kan met melk


Kee was één van de dames Sanders, onze buren van de Nijburgsestraat. Uit het bidprentje van Kee, gemaakt na haar overlijden, lees ik geloof, eenvoud en bescheidenheid.

Kee kwam elke avond, net na het eten, bij ons een kan met verse melk halen. In mijn herinnering duurde zo'n bezoekje ongeveer een uur. Tijd voor een gezellig praatje met mijn moeder.

Ik weet nog dat op mij de afwas wachtte na het eten. Eerst de tafel afruimen en dan aan de vaat. Eindeloze dromer als ik was, deed ik flink veel afwasmiddel in het water om dan met een garde een lekker stevig sopje te kloppen. Het theezeefje gebruikte ik om mooie bolletjes te maken om aan alle denkbeeldige klanten ijsjes te kunnen verkopen. 

Als Kee het tijd vond om naar huis te gaan hoorde ik: "Ben je nou nóg niet klaar?". Nee, ik was nog lang niet klaar met ijsjes verkopen.

Inmiddels heb ik wel de melkkan van Kee in mijn tuin hangen. Als herinnering aan een goede buurvrouw en aan mijn mislukte carrière als afwasser: hulde aan de afwasmachine!